Teknolojinin gelişmesiyle birlikte iş ve sosyal hayatımızdaki aktiflik azalmıştır. Birçok işi bilgisayar, telefon ve internet aracılığı ile yapmaktayız. Bu süreçler az hareket ile çok iş yapmaya itmekte. Bundan 20 yıl önceye kadar çoğu iş ve mesleğin el işi gerektiren uğraşlar sonucu yapılması günümüzdeki tek tık ile işimizi hallediyor olmamızdan daha farklıdır.
Bazı araştırmacılar iş yaparken ellerimizi kullanmamızın depresyon riskimizi azalttığına dair bulgulara rastlamıştır. Ellerimizi kullanırken elde ettiğimiz kazanç arasında el hareketi ve ödül arasında bağlantı bulmuştur. Hayvanlar üzerine yaptığı araştırmalarda, yiyecekleri kazmak için pençelerini kullanan farelerin daha sağlıklı stres hormon profillerine sahip olduğunu ve problem çözmede daha başarılı olduklarını bulmuşlardır.
Benzer sonuçlar insanlar üzerinde de bulunmuştur. Örneğin, örgü, bahçe işleri ve boyama gibi bir dizi elle yapılan aktivite, bellek ve dikkat gelişiminde iyileştirmelerle birlikte anksiyete ve depresyon belirtilerinde azalmalarla ilişkilendirilmiştir.
Çalışmalar sonucunda strese sahip ve belirli bir oranda problem çözerken kendilerini yetersiz hisseden inşalar ile el işi yapma kapasiteleri üzerinde de ilişki bulmuştur. El işi ile uğraşan insanların çalışma esnasında konsantrasyonlarının yüksek olması herhangi bir sorunla karşılaştıklarında daha az stres olarak daha özgüvenli bir şekilde problemleri çözdüklerini bulmuşlardır.
Birçok uzman, el işlerinin zihinsel ve duygusal faydalarının inkar edilemez olduğunu düşünüyor. Bahçe işleri, el sanatları gibi aktivitelerin yanı sıra sanat yapma ve enstrüman çalmanın da bize iyi geldiği bulunmuştur. Evrimimizi üç boyutlu bir dünyada yaşamaya ve ellerimiz aracılığıyla bu dünya ile etkileşime girmeye dayandırdığımızı düşünen uzmanlar, ellerimizle çalışmanın zihnimiz için birçok açıdan faydalı olabileceğini düşünüyorlar.